Sroka - Elizabeth Day

 

Początkowo uznałam, że to historia jakich wiele. Ot, para spodziewająca się dziecka, przyjmuje pod swój dach współlokatorkę, która prawdopodobnie okaże się kochanką męża. 

Dlaczego młodzi w ogóle zdecydowali się na dzielenie swojej przestrzeni z obcą osobą?

W trakcie czytania byłam pewna, że wiem, co wydarzy się dalej i poniekąd to się sprawdziło… niestety potwierdzenie moich przeczuć, odebrało mi frajdę w czytaniu.

Autorka pod koniec zrobiła coś, przez co teraz mam mieszane uczucia. 

Czy mi się podobało? Czy nie? Czy zgadzam się? A może wszystko było tak naprawdę niepotrzebne?

MINUSY: 

Znacie ten moment, gdy oglądacie serial i podoba wam się pierwszy i drugi sezon? Trzeci też. Ale im dalej w las, tym gorzej?

Osobiście wydaje mi się, że gdyby Elizabeth skończyła snuć opowieść w pewnym momencie, to było by lepiej. 

Niestety ciągnęła to dalej, rozwijając dodatkowy wątek, który mógłby być zupełnie inną historią i rewelacyjnie, gdyby był.

PLUSY: 

Autorka zadbała o każdy szczegół. Zbudowała napięcie i zrobiła plot twist, który tak lubimy w dobrych kryminałach. Bo co jest lepsze od tego, gdy wydaje nam się, że wszystko jest białe a potem nagle wylewa się na nas kubeł zimnej wody i dostrzegamy te szare i czarne plamy na nieskazitelnym materiale? Biel, pojawiająca się na czerni, czerń brudząca biel… 

Ci, którzy nie domyślą się szybko rozwiązania, będą zadowoleni. 

Reszta może odczuwać przyjemność z czytania i poznawania historii od innej strony. (I to dosłownie, ale więcej nie zdradzę:P).

Podoba mi się sposób pisania Elizabeth Day, oraz to w jaki sposób przełożyli to Maciej Grabski i Maria Grabska-Ryńska. Czytało się szybko i lekko.

Okładka jest piękna. Minimalistyczna, a skrzydełka są prawdziwymi skrzydłami, co dodaje jej uroku:).