Pasjonistka PYTA, PISZE I RECENZUJE

RECENZJA książki pt. „Masoni. Architekci Nowoczesnego Świata” John Dickie. O tej książce chciałam Wam napisać od razu, gdy ją przeczytałam, a minęło kilka dni. Niemniej jednak, gdy tylko kurier ją dostarczył, rzuciłam wszystko, łącznie z robieniem obiadu (wybacz mój Mężu) i zagłębiłam się w lekturze. W mojej głowie powstała nawet myśl, że „hej, może nagrasz o tym odcinek na YouTube’a?” Ale w końcu wiele rzeczy potoczyło się swoim torem (problemy zdrowotne i w rodzinie). Usiadłam dzisiaj w końcu by móc napisać te kilka zdań i przeprosić Was za to, że tyle to trwało. Dlaczego przepraszam? Bo to genialna książka. Przepraszam, że dopiero dzisiaj to piszę i że dowiadujecie się dopiero teraz, ALE wciąż jest czas, jeśli ktoś zdecyduje się zrobić sobie lub komuś prezent na święta (zostały jeszcze dwa tygodnie!). O samej książce mogłabym wiele napisać, ale limit znaków grozi mi paluchem więc postaram się ująć to najkrócej jak mogę. Jeśli ktoś lubi historię lub interesuje się chociażby zmieniają...

  Pierwszy raz widząc okładkę WINDY miałam gęsią skórkę. Nie łatwo mnie przerazić, ale wszelkiej maści opętania, są jak najbardziej w tym klimacie…, który mnie porusza. W końcu nadszedł dzień, że zamówiłam sobie dwie książki Tomasza Sablika, by przekonać się, czy faktycznie opinie, tak dobre jakie tu zamieszczacie, są odzwierciedleniem tego co znajduje się w tych historiach. Gdy książka przyszła, odłożyłam ją na stoliczek, by wieczorem, w bardziej dogodnych warunkach (wiecie, noc, cisza, demony itd xd) móc się z niej zatopić. Gdy zaczęłam czytać, mój Mąż sięgnął po „Lęk”, który zamierzam dzisiaj trochę mu podkradać i czytać po kątach, a ja siedziałam obok i weszłam do Windy… Czy dobrze zrobiłam? Łukasz już dawno poszedł spać, Drizzt rozłożył swoje ciężkie futrzaste ciało na moich nogach i tak czytałam sobie dalej przemierzając piętra budynku, w którym mieszka główny bohater. Złapałam się na tym, że nerwowo zerkam za ramię, czy czasem… coś tam nie stoi. To nie jest tak, że ja się ba...

  RECENZJA „EWANGELIA DZIECIŃSTWA” LYDIA MILLET. Dawno żadna książka nie zrobiła takiego spustoszenia w moim umyśle. Początkowo pomyślałam - kurczę, okładka taka, że niekoniecznie od razu wzięłabym tę książkę do ręki, ale jak to mówią od wiek wieków „nie oceniaj książki po okładce” i tutaj to ma odzwierciedlenie. Powiem więcej, gdy przeczyta się książkę ta okładka pasuje jak mało która. Nie wiedziałam czego do końca się spodziewać, początek był taki sobie. Wdrożenie się w świat przedstawiony przez kilka stron zdawał się nieosiągalny, ale brnęłam w to dalej. Co tam się działo! Pochłonęłam ją w ciągu kilku godzin. Sytuacja tych dzieciaków, rodziców, huraganu… nie spodziewacie się na pewno takich obrotów sytuacji jakie tam były. Poważnie. Nie żałuję ani sekundy na czytaniu tej książki. Ostatnio mam wrażenie, że wpadają mi w ręce same perełki. Ta zdecydowanie taka jest. Nie twierdzę, że spodoba się każdemu, bo nie ma takiej jednej książki (śmiem tak twierdzić), która spodoba się wszyst...

Miałam przyjemność objąć swoim patronatem medialnym nową książkę Katarzyny Wit-Formeli, która tym razem postanowiła opisać przyjemną dla oka historię Julki.  Znacie moje recenzje i nie zależnie od tego, czy jestem patronem, czy recenzentem czy dostałam książkę do rąk przypadkiem lub sama ją sobie kupiłam - chcę pisać to, co czuję w danym momencie bo przeczytaniu książki. Staram się brać pod uwagę wszystkie czynniki, niezależnie od tego, czy jestem pasjonatem horrorów, czy komedii romantycznych. Tutaj nie będzie odskoczni. Początkowo zaczyna się ciężko emocjonalnie dla mnie, chociaż nie było trudno wkręcić się w tę historię.  Nastolatka wychowuje się bez mamy i chociaż spotyka się z nią od czasu do czasu to brakuje jej matczynej opieki i bliskości. Mieszka na Mazurach z Tatą, z którym ma dobry kontakt a jej matka-artystka zamieszkuje stolicę Polski, co również kształtuje dziewczynę na swój sposób. Historia właściwa rozpoczyna się, gdy jedzie na jakiś czas do mat...

Książkę dostałam już jakiś czas temu, zakupiłam ją od samego Bartłomieja z autografem (i po cichu powiem, że mocno mnie to cieszy, po skończonej lekturze). Najpierw przeczytał ją mój mąż - był zachwycony, ale nie chciałam spoilerów, uznałam, że jak nadgonię z innymi książkami to rozsiądę się do tej, której okładka od razu przyciągała mój wzrok co patrzyłam na regał. A potem przepadłam. Przeczytałam ją w dwa dni, dawkując sobie trochę materiał. Akcja toczyła się dla mnie bardzo wartko, co lubię, była tajemnica, obwinianie po kolei bohaterów i… zakończenia się nie spodziewałam. Jestem zadowolona na tyle, że z przyjemnością sięgnę po kolejną już książkę Kowalińskiego. Czytaliście? Lubicie, gdy akcja toczy się w terenie? Ja kocham góry, więc tym bardziej miło było mi oddać się tej lekturze. Szczerze - polecam. Dla mnie książka jest napisana przyjemnie i lekko, aż jestem dziwna, że to debiut? ;) Bartłomieju, niczym nie odstajesz od świetnych pisarzy i tutaj ukłony w Twoja stronę, czekam na ...

 W każdy czwartek o godzinie 19:00 na Instagramie @Pasjonistka możecie obejrzeć wywiady z autorami polskich książek! Jeśli chciałabyś/chciałbyś posłuchać konkretnego autora, napisz do mnie na Instagramie a ja chętnie postaram się o taką rozmowę! @Pasjonistka #bookstagram #czytam #książki #bookstagrampl #kochamczytac #czytamy #book #czytambolubie #kochamksiążki #interview #wywiad #rozmowa #backstage #produkcja #miejsce #warsaw #gwiazdy